Ze vond haar vader thuis, hangend in een stoel. Dood.
Dood gedronken.
Dat was een jaar geleden.
Nu voelt ze schaamte en schuldgevoel. En loopt haar leven vast.
Ze vertelt over de alcoholverslaving van haar vader. De fysieke agressie thuis. Dat de glazen salon tafel in diggelen lag omdat haar moeder daarop was "gevallen". Over haar slechte relatie met haar broer. De mannenkeuze die ze maakte: eerst een agressor en daarna een narcist. Nu heeft ze gelukkig een man die liefdevol is en zelf met trauma verwerking aan de gang is. Ze wilt hem steunen. Natuurlijk.
Ik vraag haar waarom ze een schuldgevoel heeft. Ze zegt: omdat ze afstand had genomen van haar vader en er niet was voor hem toen hij stierf. Ze zegt dat het in wezen een heel lieve man was. "En elke dag dronken…" zeg ik zacht.
Ik vervolg empathisch: "Ik ga je niet vertellen dat het schuldgevoel niet nodig is. Dat neemt niet je gevoel weg. Dat gevoel is klote. Ik zie jouw pijn."
De tranen lopen over haar wangen. Ik zie schaamte in haar ogen. Ik zwijg.
Schaamte.
Wanneer je een ander niet durft te vertellen hoe jij je voelt of wat er is gebeurd. Iedereen heeft ervaringen met schaamte. Misschien nu nog steeds. Dat je weg wilt duiken. Hoopt dat niemand je ziet. Een ervaring dat je niet snel met een ander zal delen. Schaamte is de emotie die leidt naar eenzaamheid.
Haar uitlaat klep is extreem sporten. Maar nu protesteert haar lichaam. Stijfheid. Krampen. Pijn.
Gezien haar spierspanning zit de sociaal-emotionele stress op een hoogtepunt.
Je lichaam vertelt altijd de waarheid.
Het geeft je zoveel signalen, die je zo gemakkelijk negeert; meer hoofdpijn, slechter slapen, piekeren, stijfheid, rug- en schouder klachten. Je zoekt naar fysieke oorzaken ("het zal de overgang wel zijn!"). Want erkennen dat er een sociaal-emotionele oorzaak aan ten grondslag ligt is lastig. Laat staan dat je daar wat mee moet. Maar doe je er niets mee… dan zal je lichaam steeds duidelijkere signalen geven. Dat wil je toch voorkomen?
Zij erkende de oorzaak. En wilde ermee aan de slag. We starten niet bij het zoeken naar een oplossing. We starten bij het vullen van haar verander-energie. Door meditatie-massage, adem oefeningen, win-journal. Niet om schuldgevoel te ontkennen, of weg te lopen van schaamte. Maar om ervoor te zorgen dat ze genoeg verander-energie heeft om haar realiteit te facen.
Want vanuit het onderzoeken van de realiteit, ontstaat zelfcompassie. Dat is het tegengif voor schuldgevoel. En wanneer deze versterkt wordt ontstaat empathie. Dat is de lijm voor intermenselijke connectie. En het tegengif voor schaamte.
Het heeft zo geen zin om bij gebeurtenissen uit het verleden "schuldigen" te zoeken. Dat is de oplossing buiten jezelf zoeken. De oplossing ligt altijd binnen jou zelf. Daar ligt de echte oplossing.
Dat deed zij.
En man o man, wat ben ik trots op haar!
Het is belangrijk om te beseffen dat transformatie alleen mogelijk is wanneer er voldoende verander-energie is. Wanneer de batterij leeg is, kom je niet vooruit. Dwing je jezelf om toch vooruit te gaan, dan ligt een depressie of burn-out op de loer.
Wil jij je batterij vullen? Doe dan mee met Magic Mornings; de hele maand november van maandag t/m vrijdag van 07.00 - 08.00 uur samen online-LIVE werken aan een ochtendritueel; 30 minuten bewegen, 15 minuten intentie, 15 minuten mediatie. Inclusief E-book om je voortgang te registreren. GRATIS voor Keep Going Community leden. Ben je niet lid, dan ontwikkel jij je ochtendritueel voor maar € 17,= Je koopt je ticket hier, waarna je een mail ontvangt met toegang tot het e-book en de deelname links.
We doen het samen!
Pluk je geluk,
Mira
PS: Uiteraard is dit verhaal met goedkeuring van coachee geplaatst.
Comments